‘’Walentynki’’ – przybyły do Chin w latach 1980 ze starego kontynentu.
Chińczcy mają swe własne święto zakochanych zwane七夕 / Qī xī, które można przetłumaczyć noc siódmego miesiąca, zwane również七夕情人节/ Qǐ qiǎo jié – święto zakochanych nocy siódmego miesiąca.
Jak większość chińskich świąt data tego święta jest ruchoma, zmienna każdego roku. Tradycyjnie w tym dniu młode dziewczyny mogły pokazać męskiej płci swe zdolności w pracach domowych, okazać przeciwnej płci na ile są zdolne stać się dobrymi żonami.
W mitologii chińskiej święto QI XI pochodzi z pięknej legendy opowiadającej o miłości pasterza Niu Lang do tkaczki Zhi Nu, który ją poślubił... Ich miłość trwa do momentu kiedy bogini niebios dowiaduje się, że Zhi Nu poślubiła śmiertelnika. Rozgniewana bogini kreśli na niebie ‘’Drogę Mleczną’’ oddzielającą dwoje zakochanych, którzy żyją po dwóch jej brzegach. Tylko raz w roku, tworzy się most przez rzekę i wtedy para może sie spotkać. Taka to geneza tego święta.
Wieczór 7 miesiąca 7 dnia zwie się również ‘’Spotkaniem gwiazd’’. Tego dnia zakochani podziwiają gwiezdne niebo, ale tylko nieliczni dostrzegają biały promień świetlny – jest to tkaczka przechodząca przez gwiezdną rzeką. Uprzywilejowani tym widokiem klękają i proszą o szczęście i narodziny chłopca, a ich prośba realizuje się w ciągu przyszłych trzech lat.
* * *
Jak na ironię losu, święto to powoli poszło do lamusa. Jeszcze wśród niektórych mniejszości narodowych, w odległych wsiach jest obchodzone, ale raczej dla zabawy, a nie dla podtrzymania tradycji.
Młodzi Chińczycy wolą ‘’zachodnie Walentynki’’, które są wielką manną dla handlu, świętem bardzo lukratywnym i coraz bardziej zakorzenionym w chińskich obyczajach, szczególnie w wielkich miastach.
Dla zakochanych, kochanych i czekających na zakochanie ofiarowuję tę piekną piosenkę ''Miłość bez końca'' w wykonaniu mojej ukochanej Teresy Teng:
